De fluitketel

De roep van de fluitketel lijkt op een hoog whoeoeoeoehhh of een schril fwieieieieieiehhhh. Deze typische roep wordt vooral 's morgens en 's middags gehoord. Fluitketels communiceren zelden met elkaar omdat elke fluitketel zijn eigen territorium heeft. Wordt een zeer luide en aanhoudende roep waargenomen, dan kan men stellen dat de fluitketel bronstig is en bijgevolg zeer heet staat. In dat geval kan het geen kwaad om de fluitketel de kans te geven wat stoom af te laten en te laten ejaculeren in een propere tas. Dit ejaculaat is in combinatie met een extract uit gemalen koffiebonen een delicatesse in vele streken waarin de fluitketel leeft. De fluitketel is helaas met uitsterven bedreigd door de opmars van zijn natuurlijke vijanden, de senseo en de dolce gusto. De genetische verwant van de fluitketel, de waterkoker, wordt daarentegen steeds meer gespot op plaatsen waar ook de oploskoffie vertoeft.  Wakkere biologen zien hierin een onomstotelijk bewijs voor Douwe Egberts theorie 'the survival of the hippest'.